Sekcji spadochronowej Aeroklubu Łódzkiego

camo · Gość

witam.. chciałbym rozpocząć przygodę ze skakaniem, z kim mogę skontaktować się w celu nabycia informacji co i jak?

camo

zarejestrowałem się więc proszę o pw Wesoly

marek

http://www.skokiwlodzi.fora.pl/kursy-spadochronowe,9/i-nie-tylko-spadochronowe-al-zaprasza-na-szkolenia,1389.html

Proponuję przeczytać cały temat

camo

przeczytałem całość i czuję jak zostałem przepełniony potrzebną mi wiedzą wygląda na to, że nikt ni nie wie tak do końca (czeski film) a liczyłem, że AE to coś poważnego a poważnie brzmi tylko z nazwy.. Zdegustowany

voyteck

Sezon skończył się tydzień temu, ale jeśli Ci się śpieszy, a masz odłożoną kasę, zimą możesz zrobić AFF-a w Hiszpanii z Atmosferą (to strefa w Gryźlinach, do niedawna urzędowali w Przasnyszu):

[link widoczny dla zalogowanych]

Bo na Ostrów bym nie liczył. Zimą mogą tam skakać równie dobrze kilka weekendów z rzędu, jak i raz na dwa miesiące. Zakładając, że w ogóle chcieliby teraz zaczynać jakiegoś AFF-a...

marek

swierczu

Jeżeli myślisz poważnie o skakaniu to wybierz się na tunel przed AFF. Wkup sobie 1h tunelu, AFF zrobisz w 3-4 skokach, a wiedza z tunelu będzie Ci procentować przez następne 100 skoków dopóki nie zaczniesz myśleć o lataniu free.

Jest to najsensowniejsze wyjście i wbrew pozorom najtańsze.

camo

okay.. a jaki jest koszt 1h w takim tunelu?

swierczu

Koszt to 700 euro/h + 100 euro/h za instruktora. Czyli 800 euro + koszty przejazdu. Dużo, ale uwzględnij dwie rzeczy:
1) dużo szybciej zrobisz AFF - myślę, że 3 skoki są możliwe
2) zaraz po AFF będziesz mógł latać z innymi, bo nie będziesz stanowić dla nich zagrożenia. A to oznacza, że zaraz po AFF będziesz w stanie z każdym skokiem sukcesywnie się rozwijać. Normalnie (bez tunelu) to zazwyczaj wygląda tak, że robisz jakieś 10-15 skoków sam, zanim będziesz miał zgodę na latanie z innymi. A te 10-15 skoków samemu zazwyczaj powoduje, że to co uczyłeś się na AFF idzie w pizdu, bo nikt Cię nie kontroluje. No chyba, że będziesz miał znajomego na strefie, do którego instruktorzy mają zaufanie i który będzie chciał z Tobą skać. Ja np. tak skakałem z Przemkiem Nowakiem i Adamem Chlebińskim zaraz po ich AFF. I efekty u Adam są naprawdę widoczne (Przemek na razie przestał skakać). Adam jest przed swoja 100, a płaską ogarnia, ma stabilny backfly i zapierdala ze mną tracki na naprawdę sporych prędkościach. Ale to dzięki temu, że każdy skok zrobiony razem omawiamy i błędy są od razu korygowane.

Ok, wyszło długo ale mam nadzieję, że zrozumiale Mruga

achlebin

za co niniejszym chciałbym podziękować i polecić wszelkie rady Świercza naprawdę cennne

arti-77

voyteck

Cieśla

Dzizzz, ludkowie, jak czytam Wasze posty, to dochodzę do wniosku że spadochroniarstwo "przeszło" na zawodowstwo. Tunele, srunele, umiejętności wyj...ne w kosmos od pierwszego skoku...
A gdzie radość spadania sama w sobie ? Czy koniecznie po kilkunastu skokach muszę latać zespołowo? Czy nie liczą się emocje związane z samym przebywaniem w powietrzu ?
Ja do tej pory lubię latać sam ( przez co kiedyś narażałem się na komentarze, że delikatnie ujmując, nie utożsamiam się z grupą).
A czy lecąc w dużym "bałaganie" mam czas podziwiać okoliczności przyrody, przelatując np. koło fajnego cumulusa, zauważyć to ? Czy w takim skoku rosną moje umiejętności, a może tylko obawa, żeby nie dostać z buta od kolegi, z jego lub mojej winy? Czy z innej beczki, kupowanie małej czaszy i loteria po wyrzuceniu pilocika - będzie skrętka, czy nie, mają mi zastąpić walor spokojnego latania na czaszy i fanu z podziwiania panoramy? Czy większość z Was zwraca w ogóle uwagę na takie pierdoły?
Odeszły czasy indywidualnego spadochroniarstwa i skakania dla samego skakania.
Może nie jestem "cool" , ale mam to w d....e.
Mnie skok bawi od samego początku, od zajęcia miejsca w samolocie, oglądania emocji na twarzach innych skoczków, spokojnej degustacji widoków za oknem, a w końcu stanięcia na progu zanurzenia się w tę przestrzeń.
I lubię sobie to dawkować.
Jeśli tego nie czujecie, to myślę, że dużo tracicie z tego pięknego sportu.
Ale w zasadzie wali mnie to i tak się nie zmienię....

voyteck

Cieśla

Wojtek, sedno tkwi w tym, że obecnie wszyscy są zbyt niecierpliwi. Chcieliby osiągnąć wszystko jak najszybciej. W takim razie trzeba rozgraniczyć latanie na tunelu i skoki. Chcesz być super technikiem, lataj na tunelu. Po co Ci skok z 4000, gdzie strugi są inne i inna jest przestrzeń ? W tunelu możesz skupić się na technice, ale po co tracić w rzeczywistym skoku tak wiele przyjemności, nie widząc nic poza techniką. Skok powinien dostarczać wiele innych bodźców, niż satysfakcję z dopiętej formacji. Te bodźce kumulują się w ilości oddanych skoków, a nie w ilości"dopiętych" punktów.
Poza tym, na ile skoków planujesz swoją "karierę"?
Ja mam zamiar skakać ile "wlezie", a to znaczy jeszcze może kilkanaście lat.
I nie muszę dorównać najlepszym w ciągu jednego sezonu. Wystarczy mi, że przez lata będę się do nich zbliżał. Nie chcę być żadnym wyczynowcem. Chcę mieć satysfakcję z samego skakania.